- علامه بحرانی (عَلْ لا مَ یِ بَ)
سیدهاشم بن سلیمان بن اسماعیل بن عبدالجواد بن علی بن سلیمان بن ناصر حسینی بحرانی توبلی کتکانی. عالم فاضل مدقق فقیه عارف مفسر رجالی محدث متتبع امامی. در کثرت تتبع تالی مجلسی اش شمارند. او راست: 1- اثبات الوصیه. 2- احتجاج المخالفین علی امامه امیرالمؤمنین علی (ع). 3- ارشاد المسترشدین. 4- الانصاف فی النص علی الائمه الاشراف من آل عبد مناف. 5- ایضاح المسترشدین. 6- البرهان فی تفسیر القرآن. که در سال 1295 هجری قمری در تهران چاپ شد. 7- بستان الواعظین. 8- البهجه المرضیه فی اثبات الخلافه و الوصیه. 9- تحفه الاخوان. 10- ترتیب تهذیب الحدیث. 11- تفضیل علی (ع) علی اولی العزم من الرسل. 12- تنبیه الاریب و تذکره اللبیب فی ایضاح رجال التهذیب. 13- التیمیه، در بیان نسبت تیمی. 14- الجنه والنار. 15- روضه العارفین. 16- سلاسل الحدید. 17- غایه المرام و حجه الخصام فی تعیین الامام من طریق الخاص و العام، که در سال 1272 هجری قمری در تهران چاپ شد. 18- فضائل علی (ع) و الائمه من ولده. 19- مدینه المعجزات یا مدینه المعاجز. 20- معالم الزلفی. 21- مقتل الحسین (ع). 22- نسب عمر بن الخطاب. 23- نور الانوار. 24- الهادی و مصباح النادی. و غیر اینها که بالغ به هفتادوپنج بوده و اکثر آنها در علوم دینیه میباشد، و بهمین جهت او را علامه البحرین هم گویند. وی در سال 1107 یا 1109 هجری قمری وفات یافت و در بخش توبلی از بخشهای بحرین مدفون گشت. و کتکان هم یکی از دهات آن بخش است. (از ریحانه الادب ج 1 ص 144 از کنی و القاب قمی و الذریعه)